Isla de Coiba

Een nieuw avontuur gaat beginnen! Vanuit Pedasí reis ik, met weer een aantal overstappen (Las Tablas, Chitré, Santiago) naar Palmilla; dat ligt aan de westkant van Peninsula Azuero. Daar word ik op maandag verwacht en zal ik 1 nacht verbijven in Heliconia B&B. Terwijl ik in Santiago op de bus staat te wachten richting Palmilla ontmoet ik Karen (Denemarken); ook zij heeft de tour geboekt naar Isla de Coiba. Al direct kunnen wij het goed met elkaar vinden. Wij vertellen de buschauffeur dat wij in Palmilla willen uitstappen. Als wij zo'n 1,5 uur verder zijn vragen wij aan een medepassagier of wij bijna op de plaats van bestemming zijn, te weten Heliconia B&B. Ja, nog een paar minuten. Als je uit de bus wilt stappen is het een kwestie van heel hard, parada! roepen en dan stopt de chauffeur. Zodra Karen en ik het bord van de B&B zien roepen wij dan ook in koor: parada! Iedereen in het busje heeft de grootste lol om ons en wij niet minder! Dat wordt heel gezellig de komende dagen :-)

Loes en Kees heten ons welkom en wijzen onze kamers. Er is al een stel aanwezig welke ook mee gaan naar het eiland, Frank en Martha. Martha is Peruaanse, dus de voertaal is de komende dagen Spaans. En dat vind ik erg fijn. Na het diner, wordt door Kees en Loes vertelt wat wij de komende dagen gaan doen en kunnen verwachten. Dat klinkt allemaal veelbelovend :-)

De volgende ochtend worden wij , samen met onze gids, Ludo, na een overheerlijk en gezond ontbijt door Kees naar Palo Seco gebracht, alwaar de boot en de kapitein met zijn hulp, Marco sr en Marco jr, al op ons staan te wachten. Alle spullen (eten, drinken, snorkel gereedschap, onze bagage) worden aan boord geladen en daar gaan we dan! (Ik heb alleen het hoognodige meegenomen; mijn grote rugtas heb ik achtergelaten in de B&B.)

De zee is kalm, want er is weinig wind. Wij varen langs Isla Céboca en Isla Gobernadora, zien Santa Catalina en na ongeveer 2,5 uur komen wij aan op Isla de Coiba. En wat is dat een tegenvaller! Hoewel Kees ons al had verteld dat de kans bestaat dat er een cruise schip daar is, zijn wij zowat in shock als wij zien dat het hele strand(je) overvol is met Amerikanen! Bij het zien en horen (een stewardes zegt uitbundig tegen een aantal gasten: Welcome to paradise!) van dit alles moeten wij toch ook wel enorm lachen. Snel zetten wij onze spullen in de cabaña en de etenswaren in de keuken en vertrekken dan zo snel mogelijk naar Granito de Oro. Daar kunnen wij in alle rust lunchen.

En dan gaan wij snorkelen. Wat is dit weer enorm bijzonder om te zien! Al die kleurrijke vissen en weer het geluk om een schildpad te zien. Fantastisch! Met de groep hebben wij veel plezier. Als wij aan het eind van de middag terugkomen op Coiba zijn alle mensen van het cruise schip gelukkig weer aan boord. Nu ziet het er prachtig uit :-) En ik ben mij er hier steeds van bewust dat ik een enorm bevoorrecht mens ben! Hoe graag wil ik dit delen met iedereen die mij lief is!

De volgende dag gaan wij weer snorkelen en dan zien wij zelfs haaien. Zodra ik de eerste zie schrik ik tegelijkertijd een beetje. Ik kan dit niet geloven en vraag direct aan Ludo: is dit echt?! Ik duik snel weer onder en jawel, het ís echt! Het voelt alsof ik deze dagen onderdeel ben van een goede natuurdocumentaire:-) Terwijl wij aan het snorkelen zijn gaat Marco sr vissen. Hij vangt 2 vissen, welke wij 's avonds eten. Heerlijk! Marco sr vergezelt ons met diner en wij hebben zeer interessante gesprekken.

Op de laatste ochtend op Isla de Coiba laat Tito, de krokodil zich zien. Wat een groot beest! Ik ga vroeg in de ochtend naar de mirador om een mooie zonsopkomst te zien. Dit is ten volle genieten! Voordat wij weer naar het vaste land varen gaan wij nog 1 maal snorkelen. En onderweg naar vaste land is het nog niet voorbij, want dan zien wij vliegende vissen. Tof! En wat een afstand kunnen die vissen vliegen!

In de B&B staat de lunch al voor ons gereed. Daarna nemen wij afscheid van Frank en Martha, zij reizen door naar Santa Fé. Terwijl Karen en ik nog een aantal nachten in Palmilla zullen blijven.

Tot mijn verassing heb ik een bericht van Kathrin (wie ik 2 jaar geleden in Argentinie heb ontmoet) dat zij vakantie nodig heeft (nu!) en naar Panama komt. Leuk! Zij zal mij de laatste 2 weken van mijn reis vergezellen. Ik kijk er enorm naar uit!